Met grote trots stellen wij jullie voor aan Calderdale’s Adam James (blauwe bandje) en Calderdale’s Byron James (rode bandje)
Dit zijn natuurlijk onze stamboomnamen en de pups zullen een nieuwe naam van hun nieuwe baasjes krijgen.
Zoals ik al eerder schreef was de bevalling ingezet, maar omdat het Emma’s eerste nest was wisten we ook dat de ontsluitingsfase tot wel 36 uur kon bedragen. Voor de derde nacht op rij ben ik op de bank gaan slapen en ik moet zeggen dat het vrij rustig was. Af en toe werd ik wakker door gegraaf in de bench maar dat bleek dan Teddy te zijn en niet Emma.
Om 03:30 uur hoorde ik Emma uit haar bench komen. Ze liep gelijk naar de achterdeur. Gelijk het licht aan gedaan in de tuin en bewapend met de zaklamp hurkend achter Emma die een plasje deed. Het is maar goed dat niemand me kon zien. 🤣 Ik zag al gelijk een slijmsliert meekomen met de urine en toen besefte ik gelijk dat het wel eens wat sneller kon gaan.
Emma liep weer gelijk terug naar haar bench om te slapen en ik naar de bank met hetzelfde doel. Echter 10 minuten later wilde ze weer naar buiten om zich te ontlasten. Dus weer naar buiten met mijn zaklamp. Dit bleef zich zo om de 20 minuten herhalen en van slapen kwam niets meer en heb ik het maar opgegeven.
Om 06:50 uur kwam mijn jongste dochter naar beneden want die moest naar school, op dat moment vliegt Emma de bench uit en in de werpkist die ze bijna haar complete dracht genegeerd heeft en gaat daar liggen. Ze trilde als een rietje en ik wist gelijk dat de persweeen niet meer lang op zich zouden wachten. Mijn man kwam op dat moment ook beneden en is bij Emma gaan zitten. Ik ben naar boven gevlogen om me snel aan te kleden en te wassen zodat als het nodig moest zijn naar de dierenarts te gaan, ik in ieder geval een beetje toonbaar zou zijn.
Ik had net mijn kleren aan toen mijn oudste dochter al riep dat ik moest komen. Gelijk naar beneden gegaan en naar de werpkist waar op dat moment de eerste pup in de vliezen naar buiten kwam. Het was 07:10 uur. Emma begon gelijk de op de navelstreng te kauwen en ik heb snel de vliezen bij het hoofdje van de pup weggehaald en Emma begon het hoofdje te likken.
Omdat ik het putje een beetje hoorde rochelen heb ik de pup opgepakt en het neusje en bekje leeggezogen. Tijdens het droogwrijven van de pup begon Emma de placenta op te eten en eindigde door mooi de navelstreng af te bijten.
Pup snel even gecheckt en gewogen. Een mooi bruin reutje van 328 gram. Dat vond Emma niet zo een geweldig plan, ze stond al gelijk bij de weegschaal om de pup te halen.
Emma raakte heel even in paniek en probeerde de pup toe te dekken met het vetbed, na wat geruststellende woorden kalmeerde ze en kwam gelijk het moederinstinct naar boven. Ze dirigeerde de pup mooi met haar neus richting haar tepels en al heel snel hapte de pup.
Nu was het wachten op nummer 2. Deze liet even op zich wachten. De kinderen waren naar school en manlief naar zijn werk. Ik had met de dierenarts afgesproken dat als de bevalling zou beginnen dat ik hun even zou inlichten. Omdat het zo snel was gegaan besloot ik te wachten tot 08:30 uur. Op dat tijdstip zou de praktijk van mijn eigen dierenarts opengaan. Om 08:30 uur gebeld dat de bevalling was begonnen en dat de eerste pup er al was. Ook aangegeven dat we langzaam naar de 2 uur zonder persweien gingen. Aangegeven dat ik wat langer wilde wachten aangezien het de eerste bevalling was van Emma en het dan ook nog wel 3 uur mag duren, de dierenarts was het hier volkomen mee eens.
Om 10:20 uur werd Emma weer onrustig, ze wilde graven maar de pup lag in de weg. Vakkundig rolde ze de pup met haar neus opzij zodat ze zich kon concentreren op de komst van nummer 2. Echter had pup nummer 1 hier geen boodschap aan en begon luidkeels te piepen. Hier werd Emma weer zenuwachtig van en wist niet meer wat ze moest doen. Ze had nu duidelijk persweeën en ik kon aan het perineum duidelijk voelen dat de pup al in het geboortekanaal zat.
Uiteindelijk is ze op haar rechterzij gaan liggen met pup nummer 1 tegen haar buik. Bij de eerste perswee kon ik de vruchtblaas zien en bij de tweede perswee kon ik al zien dat de vruchtblaas groot was, en op het begin van de derde perswee sprong het eerste vlies, op het midden van de perswee kwam de pup naar buiten en Emma piepte, en dat vond ik ook niet gek, ik kon gelijk zien dat deze pup groter was als de eerste.
Emma likte gelijk de vliezen kapot, de placenta was er nog niet uit en ze begon met het kauwen van de navelstreng. Ook deze pup rochelde dus nadat Emma de navelstreng had afgebeten heb ik weer het neusje en bekje uitgezogen. Terwijl ik de pup aan het afdrogen en wrijven was heeft Emma de placenta opgegeten.
Pupje 2 gecheckt en gewogen, wederom een mooi bruin reutje, deze woog maar liefst 440 gram, 112 gram meer als zijn broertje.
Emma was weer even onrustig en ik heb dat moment gebruikt om even snel een nieuw vetbed in de kist te leggen. Emma en de pups weer terug erin en er was rust. Ik heb gelijk de dierenarts gebeld dat nummer twee ook gearriveerd was. We hebben afgesproken dat de dierenarts om 15:00 uur zou langskomen voor de nestcontrole.
In de tussentijd heb ik de nieuwe baasjes van de pup laten weten dat ze geboren waren. Daarna alles opgeruimd en in de wasmachine gedaan, maar vooral zitten genieten van Emma met haar pup.
Ik moet natuurlijk ook even de nieuwbaken papa Teddy vermelden. Wat is dat toch een kanjer. Hij heeft mooi op een afstandje staan kijken. Nadat iedere pup geboren was stak hij even zijn hoofd in de werpkist om Emma een lik te geven en zijn kroost te bewonderen. Ik was bang dat Emma hem zou afsnauwen, maar niets in minder waar. Hij weet echter instinctief hoe ver hij kan gaan, en dat hij Emma rust moet gunnen.
De tijd is omgevlogen, voor ik het wist was mijn man al thuis. Hij wilde er ook bij zijn als de dierenarts kwam. Ik ben even naar boven gegaan om verder te gaan met mij te verzorgen, wat mij s’morgens niet gelukt was.
Om 15:00 uur was de dierenarts er. Hij heeft eerst Emma zowel uitwendig als inwendig gecontroleerd en dat was allemaal prima in orde. Daarna waren de pups aan de beurt. Beide kwamen met vlag en wimpel door de keuring. Afgesproken dat als de oogjes met 11/12 dagen niet vanzelf zijn opengegaan ik contact met hem opneem.
Dat was mijn beleving van de hele bevalling. Ik zal eerlijk toegeven dat ik nu bekaf ben. Ik beloof plechtig morgen meer foto’s en filmpjes te maken. Echter houd ik het nu even voor gezien en ga ik weer de bank op.
Voor nu moeten jullie het even met dit beeldmateriaal doen.
