Gisteren waren de oogjes van de pup nog niet open, zoals afgesproken met de dierenarts heb ik s’ochtends gebeld. De dierenarts zat nog in een consult en de assistente zou met hem overleggen en mij later terugbellen. Rond 16:15 uur belde de assistente met de vraag of we foto’s van de oogjes konden maken en deze konden mailen zodat de dierenarts ze kon beoordelen.
Dit gelijk gedaan. Even daarna kreeg ik een mail dat de dierenarts het goed zag uitzien. Wel vroeg hij of we de dag erna als de oogjes nog niet open waren, weer foto’s konden mailen.
S’avonds zag ik bij Adam al een ooghoekje open.
Vanochtend toen ik ze ging wegen zag ik dat beide boefjes een klein spleetje hadden. Na het wegen zijn ze weer lekker bij mama gaan drinken. Toen we foto’s wilde maken kregen we niet zover dat ze probeerden de oogjes te openen zodat we de spleetjes op de foto kregen (zul je altijd zien 🤣) Foto’s gemaild en de dierenarts wilde toch graag dat we vandaag of uiterlijk morgen met de pups zouden langs komen om de oogjes open te maken, omdat ze bang waren dat anders de oogleden zouden gaan verkleven.
Beter een dierenarts die voorzichtig is dan een die alles op zijn beloop laat totdat het te laat is, denk ik dan.
Gelijk maar een afspraak gemaakt voor vanmiddag om 14:40 uur. Ik had gedacht ze in het bakje te leggen die ik voor de geboorte had willen gebruiken ( om een pup veilig warm weg te leggen zodra de geboorte van de volgende zich aandiende. Echter wilde Emma daar niks van weten. Dus de warme kruikjes erin gelegd en de handdoeken erover, en toen kwam ik erachter dat ze gewoon zo veel zijn gegroeid zijn in de breedte dan ze daar niet meer comfortabel met zijn tweeën inpassen.😁
Toen maar een wasmand genomen, daar alles ingelegd met nog wat extra handdoeken en samen met Emma en de pups naar de dierenarts.
In de wachtkamer hadden ze natuurlijk heel veel bekijks, maar zeg nou zelf, ze zijn ook echt super schattig!
De dierenarts deze keer was niet degene die de nestcontrole gedaan had maar de andere dierenarts van de praktijk. Geen probleem natuurlijk, want ze zijn beide echt super bekwaam en hebben heel veel hart voor hun patiënten.
Ze heeft beide pups nog even helemaal nagekeken en dat was nog allemaal steeds perfect. Toen is ze begonnen met het openen van de oogjes. Ze trekken dan eigenlijk het onderste en bovenste ooglid heel voorzichtig en langzaam van elkaar af. Het doet absoluut geen pijn.Dan zie je opeens een heel mooi blauw oogje. Echt geweldig gewoon. Bij beide ging het heel erg heel erg vlot en al snel waren we weer thuis.
De pups waren helemaal bek af. Dan zie je toch weer heel goed wat voor een invloed al die prikkels op die kleintjes hebben. Ze hebben dan ook heel lang geslapen eer dat ze zich weer melde om te drinken.
En dan nu natuurlijk de foto’s van onze kanjers met de oogjes open…
